Flick Radio op Vimeo

Flick Radio nu ook op Vimeo. Beste kwaliteit tot nu toe.

Trailer

Flick Radio op TV

Watching Flick Radio on National Television.
19 mei 2009, Nederland 2, 00.20

Watchting Flick Radio on the internet:

Archive.org. (Reccomended. Best Quality. Quicktime.)

YouTube.

Uitzending gemist. (Mediaplayer.)

At this moment I'm working on a new project: Media Me, you're in my story.

Update.

Het nieuwe nu.

Picasso.

Lezing Flick Radio, gehouden in het Auditorium van het Graphic Design Museum tijdens het International Filmfestival Breda, programma Crossing Borders.

Het nieuwe nu.

Het is twee jaar geleden dat het script van Flick Radio geschreven werd.
De film beslaat in totaal een periode van een paar weken.
Van de rvu kreeg ik de opdracht een project te realiseren op het internet rond het thema: Grip.
"Hoe houden mensen grip op het verhaal van hun bestaan?"
Ik koos de fotocommunity flickr als open arena.
Hier zou het verhaal zich gaan afspelen.
Wat het ook ging worden.

Ik ontdekte de fotocommunity tijdens het maken van Screened, een geluidswandeling voor twee personen door Amsterdam.
Rond dit project hield ik mijn eerste werklog bij.
Omdat ik ook afbeeldingen wilde toevoegen zocht ik een betrouwbare en neutrale omgeving voor het uploaden van foto's.
Ik ontving mijn eerste comment van een vrouw uit Berlijn, een paar maanden later.
Onder een foto van mijn ouders die elkaar innig omhelzen op een bospad schreef ene Maya: Lucky You.
Toen wist ik: Hier is meer aan de hand dan alleen het plaatsen van foto's.

Het credo van het werklog waarmee flickradio.nl begon op 7 januari 2007, en waarop het hele proces vanaf dat moment is bijgehouden was: Openheid.
De ontstaangeschiedenis van Flick Radio staat online.
Van subsidie aanvragen tot reacties tot dialogen, teksten, uitzendperikelen.

Openheid is een vaak terugkerend woord op internet. Er zijn predikers voor openheid: De Believers.
Zij zeggen: openheid is de enige manier om het internet optimaal te laten werken. Als een onuitgesproken verplichting aan het medium, en aan je nieuwe, aankomende vrienden op internet.
Het wemelt op het internet van de marketeers en coaches die deze boodschap verkondigen.
Zij tonen en delen hun leven en werk in woord en beeld, roepen op tot openheid, delen en participatie.
Meedoen is goed. Lurken is fout.
Zij zien enkel voordelen.

En er zijn critici. Zij die met grote argwaan en afwachtendheid aan de zijlijn toekijken hoe massa's hun ziel en zaligheid online zetten, zonder na te denken over de eventuele concequenties, of betekenis. De critici zien bestaande machtstructuren wankelen en weten zich geen raad.
Deze laatste groep heeft het vaak over gevaren, onbetrouwbaarheid, oppervlakkigheid, privacy, anarchie, verveling en narcisme.
Zij zijn het die hun tong uitsteken tegen een spiegel en dan zeggen: die spiegel deugt niet, want wat ik zie bevalt me niet.
(Maar daar kan de spiegel niets aan doen.)

Schrijven over mijn belevenissen op flickr op een open werklog, leverde vanaf het begin een aantal bijzondere verhalen op, die samengevoegd, al snel op een fictie begonnen te lijken.
Als ik deze teksten kon verdelen over verschillende personages, er SCRIPT boven zetten en ik zou de juiste muziek kunnen vinden, dan zou het verhaal zich op een heel natuurlijke wijze vertellen.
Het was belangrijk om door te schrijven, wat er ook gebeurde.

"Dus je bent een personage."

Een man uit Moskou, Klaus Gena, noemde mij op zijn log een fanaat, een freak.
Dit stimuleerde me.
Iedere overdrijving inspireerde me en deed recht aan mijn nieuwe "ontdekkingsreis."
Het maakte dingen duidelijker, dramatischer.
Een uiterst serieuze en naieve benadering van mij als verteller zorgde op het zelfde moment voor een vervreemdend effect.
Ik groeide in mijn rol.
Ik gaf mijzelf en anderen vorm.
Juist het niet ingrijpen in de gang van zaken, werkte het beste.

Ik maakte een keuze uit de verschillende verhalen en lichte mijn personages in: "Je zit in een script."
De Portugees met de cactussen, de reislustige Engelsman, de Sissy en de Fransman met zijn landschappen, ze bestaan allemaal echt.
Van iedereen kreeg ik toestemming.
Kendra schreef: "This is great. I can't wait what I can make more for the world."

Kendra ontmoette ik in de Addictgroep.
Ik bewonder haar om haar echtheid en haar theatrale houding.
En ze kan schrijven, ze weet waarover ze het heeft.
Ze had een scriptie geschreven over flickr en ik vroeg om inzage.
Even later nodigde ik haar uit om mee te doen aan het verhaal.
"From now on everything can be used as material."
De dialoog die daaropvolgde staat nog steeds online onder een van haar foto's.
Zoals alle dialogen en teksten van de film gefragmenteerd op het internet verspreid liggen. Als brokstukken van een uit elkaar gespat verhaal. Restanten na een explosie.
Logs, comments, messages.

Ik heb overwogen een acteur te benaderen voor mijn rol, maar ik kon niet kiezen wie.
Uiteindelijk kwam ik uit bij mezelf.

Ik betrad een nieuw podium, die van de auto fictie.

Wikipedia zegt: "In het spel, dat in een autofictioneel werk wordt gespeeld, is meer dan in welk ander genre, het concept van willing suspension of disbelief van het grootste belang. Het gaat om de bereidwilligheid van de toeschouwer om de beschreven gebeurtenissen voor waar te willen aannemen, waardoor de grens tussen het feitelijke en het fictieve slechts moeilijk kan worden gedefinieerd."

Dit is voortdurend aan de hand op het internet.
Echt en nep maken gebruik van dezelfde technieken. En wat echt is, wordt al snel nagedaan, waardoor het weer nep wordt, of lijkt.
Het is een wereld van representaties.
Internet nodigt uit tot spelen met heel elementaire zaken als identiteit.
Tegelijkertijd is iedere vorm van controle gedoemd te mislukken.

De opdracht en de vraag: Hoe houdt ik grip op het verhaal van mijn bestaan, veranderde als snel in: Hoe ga ik een grens over?

Met het plaatsen van de eerste foto van Jules passeerde ik een grens, al had ik het niet door.
Daarna volgde het eerste zelfportret.

Tijdens het werken aan Flick Radio groeide ik in mijn rol als believer, een man met een missie, een blijde boodschap, een volleerd reaguurder.
Ik bezocht de ene conferentie na de andere en hoorde vaak dezelfde verhalen.
Ik kreeg een laptop en een iPhone van de zaak.
Ik startte een nieuw project Media Me gebasseerd op een groep op flickr.

In Media Me wordt de digitale revolutie op menselijke maat gedramatiseerd en gepresenteerd.
Een oude verteller, wij noemen hem Pictureman, komt terecht in een nieuwe wereld en probeert zijn weg te vinden.
Hij heeft geen verleden en komt niet buiten. Hij leeft los van ruimte en tijd. Zijn computerscherm is zijn enige realiteit.

Het verdwalen van de man in Flick Radio is peanuts, vergeleken met de overdosis media waarmee de oude verteller in Media Me te maken krijgt.
Op flickr worden foto's verzameld voor de film. De Media Me groep heeft op dit moment 529 leden en in de pool zitten meer dan 4600 foto's.

De groepsomschrijving gaat alsvolgt:
Welcome at Media Me. Here you can find and add pictures about mediaconsumption. How and where do you use media? Computers, tv, mobilephones, radio, cams etc. What does your mediabehaviour look like? Show your liberated e-heaven, or your digital hell. IMPORTANT: The pictures in this pool will be used in a new project called www.MediaMe.nl (100 % Creative Commons)

Er is op dit moment contact met the oneminutes.org voor een nieuwe categorie, waardoor er wereldwijd 1 minuten filmpjes gemaakt zullen worden rond negen thema's die Media Me behandelt: Identiteit, privacy, verslaving, branding, entertainment, mobiel zijn, techniek en manuals, info overload en de toekomst.
Media Me komt tot stand met steun van het Stimuleringsfonds eCulture. We zitten nog steeds in de ontwikkelingsfase. Op een website wordt materiaal verzameld voor de film. Pictureman, de verteller, is een constante. Zijn teksten worden gespeeld door een acteur.

Uit een Amerikaans onderzoek is onlangs gebleken dat Social Media populairder is geworden dan Porno op het internet.
De laptop gaat voor de TV en emailen is ouderwets, want je treft elkaar makkelijker op facebook, twitter of flickr.
Bellen met een mobiel is voor de jongste generatie niet echt interessant meer.
Als je iets te melden hebt zet je het op Hyves.
Webloggen is uit, Twitter is in.

Doordat Flick Radio zowel de naam van een weblog, een hoorspel, als een film is, leverde dit soms wonderlijke discussies op tijdens selectieprocedures van verschillende festivals en platforms.
Het hoorspel werd uitgezonden op Radio 5 en later herhaald op Radio Rijnmond in Wakkere Honden van Jacco van Giessen.
Radio 1 wilde het niet hebben, want zond geen fictie uit.
Toen ik terug schreef dat het allemaal echt was, ontving ik geen antwoord.
Omdat het documentaire platform Holland Doc beschikte over een exclusief YouTube kanaal waarop films langer dan 10 minuten geupload konden worden, klopten we bij hen aan.
Deze film was immers tot stand gekomen op het internet. Van het internet, voor het internet.
HollandDoc toonde interesse, terwijl de RVU, de omroep waarvoor ik Flick Radio maakte, niet in de rij staat van de vaste bespelers: de Human, VPRO, NPS en Ikon.
De eerste cross was een feit.
In de originele productieaanvraag bij het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Mediaprodukties was geen sprake van een film. Het betrof toen nog enkel een hoorspel.
Dit moet nog geevalueerd worden.

Het Idfa wilde Flick Radio niet opnemen in hun programma omdat het teveel neigde naar fictie? (De Idfa website toonde daarentegen wel interesse.)
In het tijdschrift OPEN verscheen een groot artikel, door Geert van de Wetering.
De film werd vertoond tijdens het Picnic festival in Amsterdam.
Al hadden zij liever iets van Media Me laten zien, het nieuwe project, want Flick Radio was alweer een half jaar oud...
Ivo Lochtenberg (Nieuw Akademia) organiseerde een viewing, ter gelegenheid van de opening van zijn boerderij De Walsemaweer in Kantens, noord Groningen.
Tijdens het Festival of the four Screens in Parijs vielen we tussen de categorieen fictie en documentaire in en stond de film zo goed als alleen in de verbeelding van het missiestatement van het festival: aandacht voor de toenemende digitalisering van de samenleving en alle gevolgen van dien. Crosses.
Het discussiepanel in Parijs viel tegen. Zo werd er in een discussie over muziekrechten niet stil gestaan bij alternatieve copyrights volgens Creative Commons en waren de pitches vooral goed uitgevoerde, onpersoonlijke businessplannen. Afdeling marktaandelen.
Bij de nominatieselectie voor de Beeld en Geluid Awards voldeed Flick Radio niet aan alle criteria van de categorie Nieuwe Media.
De film werd niet ingezonden naar de Europese omroepfestivals als De Prix Italia en de Prix Europa omdat men er geen raad mee wist.
Binnen welke categorie valt het? Is het een speelfilm, een hoorspel, een documentaire, een uit de hand gelopen nieuw media concept, een mash up ding, een (on)belangrijke nieuwe vorm van verhalen vertellen?
Van weblog, tot hoorspel, tot film.
Het enige platform dat nog ontbreekt is de TV.
De zendercoordinaten van Nederland 2 en 3 weten tot op heden nog niet op welke zender Flick Radio het beste past.
Het laatste plan is om in het voorjaar te gaan broadcasten.
[update: tv uitzending staat gepland op 19 mei 2009, Ned 2.]


Het totaal aantal views/downloads op internet is inmiddels gestegen tot boven de 10.000.
Al gelden deze cijfers niet voor het Kijk en Luister Onderzoek van de Publieke Omroep want die hanteren hun eigen telsysteem.
Tijdens het NPOX festival werd ik door een jury 'de verpersoonlijking' genoemd, van een nieuwe manier van werken bij de omroep. Mijn onderwerpkeuze: media, zou mijn werk urgentie verlenen zowel voor collega's als publiek.

Totzover de omgeving en het klimaat.

Deze lezing zal gepubliceerd worden op flickradio.nl en vormt een nieuw fragment in het verhaal.
Zo raken op internet verhalen nooit af.
Met iedere klik voeg je iets toe aan je digitale archief en je noemt de eventuele concequenties die dat met zich meebrengt: toeval.
Met het publiceren op internet, foto's en teksten, geef je het toeval een zetje, want je weet maar nooit wat voor reactie je ontvangt en hoe dat de rest van je dag, of je leven gaat bepalen.
Internet tart daarmee het lot.
Je hebt het idee dat je je eigen leven vormgeeft.
De snelheid waarmee dit gebeurt geeft je een gevoel van macht.
De techniek zet je in het midden, altijd weer.
Mijn account, mijn GPS, mijn log, mijn username.
Alles wat je doet heeft geen betekenis zolang je het niet tagged.
Je bent wat je uploadt.

Internet appeleert aan twee peilers van ieder goed drama: hoop en angst.
Het is een exitentiele, maar ook dramatische daad, het op moment dat je voor het eerst online gaat.
Alsof je afscheid neemt van iets ouds en vertrouwds, en ergens instapt waarvan het einddoel nog volstrekt onduidelijk is, maar waarvan je weet: dit verdwijnt nooit meer.
Het is het moment waarop je zegt: hier ben ik, maar toch ook niet.
Ik ben hier, maar ook daar.

Zou je Internet moeten omschrijven aan iemand die het niet kent, dan was het een gedicht, niet met logica te vatten.
De vragen die erbij horen gaan alsvolgt:
Is het een technologische droom, of een nachtmerrie?
Is het een wereld van maskers of kijken we recht in het gezicht van de waarheid?
Kan je samenvallen met een zelfgecreerd, kunstmatig, virtueel, digitaal ik?
Ben je in staat jezelf opnieuw uit te vinden? Kan je naar jezelf kijken, als was je een ander? En als dat lukt, wat levert dat dan op?
Ben je in staat je eigen leven dagelijks te medialiseren, te vatten in foto's, van ondertiteling te voorzien in 140 tekens?
Is er een weg terug?

Ik heb gemerkt dat mensen een psychologische drempel over moeten voor ze comments gaan achterlaten, actief worden.
Als je niet gewend bent om online te publiceren, is het een hele stap, waar veel vragen bij komen kijken.
Het vertrouwde een op een contact ligt ineens op straat, is openbaar.
Teksten kunnen verkeerd geinterpreteerd worden, want je moet wel van schrijven houden. En het kunnen.
(Zoals mensen van praten moeten houden om een telefoongesprek te kunnen voeren.)
Maar staat deze of een andere reactie er over een jaar nog op, en klopt het dan nog wel?
Ben ik wie ik twee jaar geleden was?
Publiceer ik onder mijn eigen naam, of ben ik een letter?
En als ik mezelf reduceer tot een letter kan ik dan alles schrijven wat ik wil?
Wie leest het? 
Heb ik eigenlijk wel zin in een dialoog?
Zeg ik iets anders 'live', dan op een digitaal podium?
Ben ik dan een ander, of juist nog meer 'mezelf'?
Wat doet het er toe?
Het brengt nergens verplichtingen met zich mee...
Of toch?

Openheid kan leiden tot nieuwe relaties, en kan oude relaties verstoren.
Dit schrijf ik maar niet op, want daar komt alleen maar narigheid van.
Het zijn dezelfde regels die gelden in ieder gesprek.
Maar hoe kan het dat ik op internet zo vrolijk doe, terwijl ik me eigenlijk doodongelukkig voel? Of is dat een kwestie van perceptie?

Allemaal vragen die je zelden tot nooit tegenkomt in promotieverhalen over sharen, delen, en open communicatie.
Dat wat het meest wezenlijke is wordt overgeslagen.

Zodra wij het scherm van een iphone of laptop zien verdwijnt de rest van de wereld, worden we blind voor alles om ons heen en zitten we gevangen in een nieuw soort nu.
Je kan niet naar een scherm kijken en toch ook niet.
Het scherm vraagt volledige aandacht.
Het is jouw scherm.
Je komt in een nieuw digitaal nu terecht.
Het is prettig om in een nu te zitten.
Veel mensen hebben er veel voor over.
Ze volgen yogalessen en mediteren.
Andere vluchten voor het nu.

Het maken van een foto plaatst je in het nu.
Het publiceren van dit 'nu', maakt het 'nu' eeuwig, deelbaar en verzendbaar.

Geregeld kom ik in een zwerm fotografen terecht op straat.
Ook de internettende weggebruik vormt een nieuw gevaar.
Relaties en huwelijken krijgen een nieuwe dimensie zodra beide partijen het internet opgaan.
Twittert de een: "Ik lig al in bed."
Twittert de ander: "Ik kom er zo aan."
Een nieuwe taal ontstaat: tweesten, twusten, twafspraak.
In een treincoupee worden ziektes, liefdes en dromen gedeeld.
De straat verandert meer en meer in een huiskamer.
Over vijf jaar gaan we in onze pyama naar het werk.

Tot slot.
Wat is er met alle personages in Flick Radio gebeurt nadat de film af was?

De cactusman uit Portugal heeft zijn oude passie schilderen weer opgepakt. Hij is net vier dagen in Berlijn geweest.
De fransman met de uitzichten hebben we ontmoet in Parijs tijdens het filmfestival of the four screens. Het landschap ligt vlak bij zijn huis.
De laatste keer dat ik contact had met de reislustige Engelsman stond hij op het punt op reis te gaan naar Egypte. Op dit moment fotografeert hij neushoorns in een dierentuin.
De Sissy maakt tegenwoordig jumpshots en Kendra heeft een pup: Een boxer met de naam: Ruby.

Op 19 februari 2006 plaatste ik mijn eerste foto op internet.
Een hond kijkt nieuwsgierig uit het raam.
Op dit moment bestaat mijn fotoalbum uit 3.788 foto’s die werden bekeken door 54,861 mensen.
Jules heeft inmiddels een eigen map gekregen.

Tot zover.

Trailer Media Me, gemaakt ter gelegenheid van het International Filmfestival Breda.

Programma online

Het volledige programma van het Internationaal Filmfestival Breda staat online!

Het nieuwe nu

Speeldata zijn bekend.
Wijzigingen onder voorbehoud.

MustSee Bioscoop, vrijdag 27 maart om 18.45. (Chasseveld.)
Graphic Design Museum, zaterdag 28 maart om 13.30. Crossing Borders.

Ben aan de lezing begonnen voor volgende week zaterdag. Titel: Het nieuwe nu.


Wat is vervelender dan direct na het zien van een film, naar de schrijver, regisseur en verteller van het verhaal te moeten luisteren, die precies het tegenovergestelde zegt van dat, wat jij net zelf ervaren hebt.
Alles wat je dacht gezien en gehoord te hebben wordt aangetast, veranderd, of bevestigd.
De vragen die de film oproept verdwijnen als sneeuw voor de zon en krijgen geen kans een eigen leven te gaan leiden.
De toelichting van de maker achteraf, valt als het goed is, altijd tegen.
Het gaat om de film, niet om het praatje erna.
Tegen de ervaring van de kijker kan geen verhaal op.


Check de website van het festival voor updates.
Programma staat 21 maart online.

Flick Radio op International Filmfestival Breda

Festivaltrailer by Roel Wouters.

In this log an announcement of the upcoming first edition of the International Film Festival Breda and a call for questions about Flick Radio, which will be used and answered in a lecture I'm giving at the Graphic Design Museum on 28 march in Breda.

Op 25 maart aanstaande start het International Film Festival Breda.
Flick Radio is geselecteerd en zal twee keer vertoond worden. Eenmaal in het reguliere programma, op vrijdag 27 maart om 18.45 in de MustSee bioscoop aan het Chasseveld, en eenmaal op zaterdag 28 maart in het Graphic Design Museum tijdens het programmaonderdeel Crossing Borders.

(wijzigingen voorbehouden.)

Uit het programma:

'Project Overgave' van Stijn van Eekelen,'Flick Radio' van Bert Kommerij en 'Ontmoet het schilderij' van Wijdoendingen, worden door International Film Festival Breda gepresenteerd onder de noemer 'Crossing Borders', op zaterdag 28 maart in het auditorium van het Graphic Design Museum. Mieke Gerritzen is daar sinds januari 2009 directeur en is als geen ander bezig met: 'Who sets the standard?'; is het de vorm of de inhoud die het verhaal bepaalt?

14.00 Presentatie Project Overgave
14.45 Vertoning Flick Radio & lezing Bert Kommerij
16.00 Pauze
16.15 Presentatie 'Ontmoet het Schilderij'
17.00 Borrel

Hierna is er naar wens gelegenheid om de 'festivalhap' te nuttigen in het Graphic Design Museum.
Hou de festivalsite in de gaten voor updates.

Ik ga dus een lezing houden. Dit wil ik doen aan de hand van een aantal vragen over de film. Over het onstaan, het hoe, wat en waarom etc.
Dus: Heb je een specifieke vraag over Flick Radio, laat het weten, dan komt ie in de lezing.

bertkommerij[at]planet.nl

Check the better Quicktimeversion of Flick Radio.

Nog meer updates

Flick Radio on Doclab Idfa.

Flick Radio staat op de shortlist voor de nominaties van de Beeld en Geluid Awards 2009, afdeling Multi Media. We zitten bij de laatste vijf, samen met oa De Nieuwe Uri Geller van SBS en de Olypische Spelen van de NOS. Er moeten uiteindelijk drie projecten geselecteerd worden. As dinsdag is de presentatie/pitch, 26 januari worden de prijzen uitgereikt.
(update 1: niet genomineerd. Het voldeed niet aan alle criteria. Olympische Spelen van de Nos, Spangas van de NCRV en Reaction van MTV Networks voldeden wel aan alle criteria. update 2: Spangas won. Van harte!)

Op dit moment ligt de DVD bij zendercoordinator Lennart v/d Meulen van Ned 2 die gaat kijken of Flick Radio TV proof is, en wanneer de film uitgezonden kan worden.
(update: Zendercoordinatoren Lennart v/d Meulen en Roek Lips hebben Flick Radio bekeken en vinden het uitzendbaar. Voorstel: voorjaar 2009, niet op prime-time, maar in de rand van de nacht, voor de liefhebbers.)

Half december wordt bekend of Flick Radio geselecteerd is voor het Rotterdams Film Festival 2009
(update: Not. Reden onbekend.)

Last update: Het internationaal Filmfestival Breda toont belangstelling voor Flick Radio. Wordt vervolgd... [update2] Film word opgenomen in het programma. Uitnodiging voor lezing.




About Doclab.
Doclab is a new programme section, focusing on the relationship between new media and documentary. The main theme this year is data visualisation.

What documentary stories lie buried in the databases of government bodies, market researchers and large companies like Google? What conclusions could we draw about ourselves and our culture, if we trace our footprints on the internet?

Our collective daily comings and goings have, for many years now, been registered in the most diverse ways. The amount of data available is gigantic, and it is becoming ever easier and more tempting to do something with it. We are seeing this particularly in the rise of the phenomenon of “data visualisation” among academics, web designers, media artists and, to an increasing extent, documentary makers.

Within Doclab, IDFA will examine how data visualisations reveal the most absurd, humbling, trivial and unexpected aspects of reality. The programme, which is made up of films, web sites and interactive projects, will show a selection of those data visualisations from recent years that appeal the most to the imagination, and investigate how these relate to contemporary documentary cinema and cross media.

Doclab 2008 is supported by the Mondriaan Foundation, the Netherlands Film Fund and the Netherlands Cultural Broadcasting Fund (Stimuleringsfonds).

Update

picture from Flick Radio with french subtitles: Marco Raaphorst.

No awards in Paris. Flick Radio ended up in the grand finale together with four other films.
The movie was shown in the MK2 complex.
It all looked very bright and clear on the big screen. A complete new experience.
The film the Class by Ilmar Raag won three prizes. Big surprise for everyone. Great film.

Did a lecture during the University of Images. (A serie of debates and workshops which were held at the same time the festival took place.) I talked about the way I work: taking benefits from all new possiblities, seeing the internet as a reality in which you can work and create etc. Personal approach, playing, searching during the proces.

The same evening Piet and I were invited for a so called directors dinner.
Zsuzsa Böszörményi was there. And Catherine Lamour, creative director of the filmfestival.
And a tall man in a dark suik, wearing modern glasses. He said he worked for the Scam, the French Buma Stemra. I said I worked for a Dutch Public Broadcastorganisation and that I publish my work under a Creative Commmons lisence. This disrupted our conversation completely. He made clear the dinner was organized by the Scam and that things like Creative Commons were not on the menu...

Last week, home again, I received a letter. Thanks for your contributions.
One sentence caught my special attention. It says: The lively interest generated by all the debates, show that the questions raised are in the centre of the problematics of every one: audiovisual proffesionals, journalists, students, historians, amators.

I would like change the word "problematics" into "possibilities" for that will open the door to a more creative approach.

During the second viewing on saterday Jean-Pierre Balpe, the Frenchman in Flick Radio, was in the audience, together with his wife. Afterwards we talked about the fiction group, his wonderfull series of views (made near his house) and how to handle six different pseudonimes on the web or ten weblogs at the same time.

To be continued...

Paris in 67 photos: here.

Flick Radio goes Paris

Flick Radio is geselecteerd voor de tweede editie van het 4 Screens European Festival, dat plaatsvindt op 14,15 en 16 november 2008 in de Bibliotheque National in Parijs.

Tijdens het festival staan diverse producties voor tv, internet, mobiel en cinema centraal en zijn er verschillende conferenties en workshops onder de titel "University of Images."
Een belangrijk thema van het festival is de toenemende digitalisering van de samenleving.
Architect Jean Nouvel staat aan het hoofd van de jury.
Er worden in totaal zeven prijzen uitgereikt, waaronder de Golden Screen.

Voor meer informatie over het festival: The Four Screens European Festival

Een versie van Flick Radio is momenteel te zien op Archive.org. (Quicktime.)

Flick Radio goes Picnic08

14.30-17.00 CINEMA DOME

It’s Friday afternoon, and you want to chill, catch a video, and hang out with your new friends? Visit the cinema dome for a delightful audiovisual collection curated by the Submarine team. Including a world premiere of the Infomania documentary on the internet of things, a rare viewing of Flick Radio, the wonderful and hilarious animation movie Bucks Bunny, highlights of Han Hoogerbrugge’s work and the best of Submarine’s own ‘Forget the movie, watch the titles’ channel.

http://www.picnicnetwork.org/

Post uit Berlijn

IFC conference Varna. foto: Willem Davids.

Hello Bert,

My name is Ingo Kottkamp. I am a radio author and -producer from Berlin.
When you took part in the Skype Bonanza with Flick Radio at the IFC in Varna lately, I was one of the 80 people listening to your explanations.
Now I would like to ask you for an interview.

I'm preparing a one-hour-profile on the blogosphere and its inhabitants for the German station www.swr2.de. I'm not so much interested in typical blog questions like 'does it interfere with journalism' or 'is it suitable for commercial succes'. My focus is more on bloggers themselves.
How does sharing things online regularly affect their lives?
And what kind of online personalities inhabitate the blogosphere - can they be typified in some way?

This last question will be the issue of my own blog that will be launched next month. It shall serve to develop 'web characters' which will appear in the fictional part of the SWR-2-feature.

Out of budget reasons, it won't be easy for me to come to Amsterdam. So I thought about sending you a question sheet - and have you record the answers.

The feature (no working title yet) will be aired in december this year.
So, that's the plan - what do you think?
Kind regards, Ingo Kottkamp.

Hello Ingo,
That's a good idea. I will coorporate.
Looking forward to your questionsheet.
Bert.
PS: Do you mind if I put our correspondance on the Flick Radio worklog and my answers to your questions on the Mediame worklog?

Dear Bert,
Since I will use your voice, you may use my texts.
Ingo.

Five Facts.

1. Flick Radio ligt momenteel ter beoordeling bij het Idfa International Documentary Film Festival 2008.
Uitslag uiterlijk 13 oktober. (update: canceled.)

2. Het nieuwe project Media Me ligt ter beoordeling bij het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties afdeling eCulture.
Uitslag 26 augustus. (update: gehonoreerd)

3. Voor de International Feature Conference IFC in Varna (Bulgarije) nam ik deel aan de Skype Bonanza olv Willem Davids. Zittend aan mijn keukentafel sprak ik met een zaal radiodocumentairemakers over Flick Radio en wat internet kan betekenen voor je programma, je werk. De opnames zijn hier te beluisteren. (Ik zit net over de helft en na de presentatie van Holland Doc Radio.)

4. De Flick Radio DVD is klaar, maar kan helaas niet besteld worden. Dit heeft te maken met een regeling tussen de RVU en Beeld en Geluid. Nadere berichten hierover volgen.

5. Gevonden op het web. Een interview gemaakt tijdens het NPOX festival.

Find more videos like this on www.truveo.com.

Fantastic!

Mail from Stanford, California. Lawrence Lessig, founder of Creative Commons, saw Flick Radio and listened to Media Me 2. He wrote: "Fantastic. It inspired me and thanks for sending it!"

In the meanwhile we're producing a DVD. (Made by Jack and Jones.)
Credits of all photographers on the cover will be mentioned on 4 postcards. (Like an inlay.)

The film is now shown here (scroll down the page.)

Good news, bad news.

Bad news. Stage6 is closing (too expensive etc) so we have to look for a new high quality platform to show Flick Radio on internet.
We counted 3.504 total views so far.
On HollandDoc the film still can be seen.

Good News. On this site more news about Flick Radio including interviews about some interesting Creative Commons initiatives. (Check the video. All Dutch...)

Welcome

Working on a new project: Media Me.

Media Me started as a group on Flickr in june 2006, while I was working on Flick Radio.

Group description: Welcome at Media Me. Here you can find and add pictures about mediaconsumption. How and where do you use media? Computers, tv, mobilephones, radio, cams etc. How does your mediabehaviour look like? Using media, consuming media, producing media, mediaspaces, mediatraces and all related actions. Show us your liberated e-heaven, or your digital hell. Media Me is 100% Creative Commons.

The amount of pictures in the pool is still growing and shown in a slide show in public space at the Skor house/ Amsterdam from 1 jan/21 feb 08.

Next step: Media Me will be presentated on 21 februari 2008 during a new Hotspot event. An initiative of the Public Broadcast Company NPO the Netherlands. Location: Beeld en Geluid, Hilversum.

The Media Me group on Flickr is the beating heart of this project. In what it will result no one knows: a festival, a serie of podcasts, a radiodrama, or just another smashing internetmovie: Media Me.

Media Me wants to reflect, entertain and inform. Think with us.

Flick Radio and Media Me are RVU productions.

Flick Radio on air

Vannacht tussen 00.00 en 02.00 wordt Flick Radio herhaald bij Radio Rijnmond.
Ik ben te gast bij Jacco van Giessen in zijn programma Wakkere Honden.
Ik ken Jacco van flickr, maar heb hem nog nooit ontmoet.
Ook zullen er opnames te horen zijn die Jacco heeft gemaakt tijdens een Rotterdamse flickr-meeting.
Het programma is live te beluisteren via de site.

Stand van zaken

CC foto: Lucia Fernandez.

De Media Me werklog is van start gegaan.
Een typisch work in progress.

Media Me gaat niet alleen over hoe wij tegenwoordig omgaan met de media om ons heen, en de invloed die dat heeft, maar ook over het spanningsveld tussen "oude" media en "nieuwe" media.
Waar het allemaal toe gaat leiden.
Nog geen idee.

21 Februari presenteer ik samen met Marco Raaphorst een eerste versie van Media Me tijdens een Hotspot event in Gebouw Beeld en Geluid op het Mediapark te Hilversum.
Voor meer informatie: zie De Media Me werklog.

Laatste nieuws ivm Flick Radio: Er komt een heuse DVD.

Over inzendingen festivals en een mogelijke tv uitzending van Flick Radio later meer...

Wakker Honden, Flick Radio op herhaling bij Radio Rijnmond.

Jacco Giesen.

Radio Rijnmond gaat Flick Radio herhalen in de nacht van 31 januari op 1 februari.
Radiomaker Jacco van Giessen doet zijn uitzending van het programma Wakkere Honden.
Ik ken Jacco van Giessen van Flickr
Hij heeft onlangs tijdens een zogenaamde Rotterdamse Flickrmeeting gesprekken gevoerd met fotografen en daar opnames van gemaakt.
Morgen is het precies een jaar geleden dat ik hier mijn eerste log plaatste!
Flick Radio is jarig!
Dit log bestaat uit 171 teksten.
Op flickr staan 2182 foto's die 24667 maal bekeken zijn.
Ik heb 118 contacts.
Wordt vervolgd.

Krijg een nieuwe opdracht.

Directeur Bill Evans van Musée de l'Elysée in Lausanne legt uit waar het project over gaat.
We're all photographers now.
(Alweer bijna een jaar geleden...)
Mooi project.
Als er zoiets bestaat als De Massa, dan heeft die massa het stilstaande beeld toegeeigend, geclaimed, veroverd.
Zo lijkt het.
Fotografie is van iedereen.
Reclamemakers, filmers, programmamakers en andere beeldboeren hebben ineens heel veel collega's.
Amateurs, maar toch...
Dat doet iets met de fotografie en met fotografen.
"Wat doe jij?"
"Ik ben fotograaf."
"Ik heb ook een toestel."
"Hoe zag jouw eerste foto eruit?"

Er zijn ook peutertoestellen in de handel en onderwatercamera's.

Vakar (50 jaar) laat een reactie achter op Stage6, waar Flick Radio te zien is.
(Heden 2083 views.)

Renewed my interest in flickr.
I must revisit my account.
Only had joined to post photos then never followed thru with anything other than a few comments on others photos.. and then never came back.
I think basically I was afraid of what is mentioned in the film, getting swallowed up by it.
But the artistic edge of what can be done has been stimulated in watching this.
New thoughts of how to approach it.
New non-limitations of what it can be about... various ways it can be imaginatively explored.
Thank You.
Vakar.

Passie is de helft.

Weer in Amsterdam.
Stil huis.
Ramen gelapt.
Het geluid van de branding van de zee en de wind in de bomen is vervangen door het geruis van de stad en de A nogwat.
Morgen naar Hilversum voor een Radio Vergadering.
De RVU gaat een nieuw programma maken voor Radio 5, op de middengolf.
Tussen 18.00 en 19.00.
Dagelijks.
Maar niet alleen de tijden van dit nieuwe programma staan vast; er zijn voorgeschreven regels waar de RVU zich aan moet houden...

Radio 5 is al weer enige tijd geleden vernieuwd.
Daarvoor werd grondig nagedacht over doelgroepen en marktaandelen.
Motto: Als iets niet wordt beluisterd heeft het geen bestaansrecht.
(Een regel die op internet niet geldt.)
Bureaus werden ingeschakeld, rapporten geschreven, onderzoeken gedaan, peilingen.
Een volledige metamorfose vond plaats.
Radio 5 is nu een gecalculeerd station volgens commerciele wetten en het werkt.
De luistercijfers stijgen.
Ook de radiomarkt is keihard en machtig.
Rendement is alles en alles is rendement.
Zo moet 60 % van de tijd muziek gedraaid worden (volgens een playlist) en mag er in de resterende 40 % gesproken worden, anders haakt men af.
Het motto van de nieuwe Radio 5 is: Je voelt je thuis.
Het gesproken woord kan overal over gaan.
Spelletjes, korte gesprekjes, als het maar niet te lang duurt.
De sfeer is bepaald.

Het nieuwe radioprogramma moet een programma worden voor 50 plussers.
En internet moet een belangrijke rol gaan spelen.
Zoveel is duidelijk.
Maar hoe precies en wat en wie en waar?
Ook de naam van het nieuwe programma is volgens mij nog niet bekend.
Dus daarover wordt vergaderd.
(Wie is dat eigenlijk? De gemiddelde 50 plusser? Zou die bestaan? En waar zit die op te wachten tussen 18.00 en 19.00 op een doordeweekse avond op een middengolfzender?
Want dat is het enige dat hetzelfde is gebleven aan Radio 5.
Wat bestaat nog niet?)

Marco Raaphorst schreef vandaag over Roel1943 (Ook 50 plus volgens mij.)

Roel ken ik via Flickr.
Omdat hij zulke mooie foto’s van Den Haag maakt.
Noem hem een amateur, hoewel dat woord nauwelijks meer waarde heeft op internet.
Roel wordt steeds vaker benaderd door opdrachtgevers, architectenbureaus bijvoorbeeld.
Een vergroting van een van zijn foto’s werd op Haagse trams geplakt (zie bovenstaande foto).
Roel vertelde mij dat ineens mensen hem begonnen te benaderen nadat hij Creative Commons licenties voor zijn foto’s ging gebruiken.
Een voorbeeld dus dat je dankzij Creative Commons en onder duidelijke vriendelijke voorwaarden je foto’s kunt delen met anderen en er tegelijkertijd ook nog wat aan kunt verdienen.

Waarop Roel reageert:

Het is inderdaad waar dat ik meer aanvragen krijg.
Er wordt vaak gezocht op Creative Commons.
Zo ben ik ook benaderd door de Curator van het Museum of Chinese Australian History Inc voor een fotobijdrage.
Ruim een half jaar geleden wist ik niet wat Creative Commons inhield maar door jouw (Marco's) warm pleidooi ben ik geintereseerd geraakt en sindsdien gaat het steeds beter met de verzoekjes.

Ik laat een reactie achter.

Dezelfde uitwerking heeft Marco op mij gehad Roel.
Dankzij hem is Flick Radio 100 % Creative Commons.
Ik ontmoette Marco op de Club van 100, van de RVU.
Het eerste seizoen deed ik de voice-over van het tv programma, later werd ik een soort moderator op de site en zat ik nota bene dagelijks in een live radioprogramma te praten met chatters.
Inspirerende periode: alles was nieuw en absurd en interressant en persoonlijk, kortom, fascinerend.
Iedereen op de Club van 100 heeft een profiel met een vraag en een aanbod.
Marco's profiel ging over Creative Commons.
Nog nooit van gehoord.
De Club van 100 bestaat nog steeds en ondertussen is Flick Radio een feit.

Zoals Marco schrijft wordt de grens professioneel/amateur steeds vager.
Ik ontmoet regelmatig professionelen die zich amateuristisch opstellen ten opzichte van bijv. de creatieve kracht van internet.
En ik ontmoet amateurs die zich uiterst professioneel gedragen, omdat ze gepassioneerd zijn en de juiste (internet)-technieken beheersen.
Een gevaarlijke combinatie voor… succes!

Ander kenmerk van deze "amateurs" is dat ze uitblinken in communiceren.
Ze weten wat ze willen vertellen en hoe.
Iets waar anderen een opleiding voor nodig hebben.
Passie is de helft!

De amateuristische professionelen, (ik noem hen internieten), werken overal dus ook bij omroepen.
Ik ken ze.
Ze zijn professioneel, maar gedragen zich als amateurs zodra ze het internet opgaan.
Ze zien niet de mogelijkheden van het medium, maar de problemen.
Ze raken in de war van het tempo, het talige, overdadige, het anonieme en interactieve.
Te klein, zeggen ze al snel.
Te persoonlijk en grillig ook.
Amateurs! Wat moet je ernee? Wie is er nou geinteresseerd in een amateur?
Wij doen aan massa-communicatie. En internet gaat niet over massa’s, maar over individuen. Wij zijn geen niche. Wij zijn broad, niet narrow.
Etc.

De internieten laten op die manier kansen liggen en houden vast aan dingen als: exclusiviteit, routine en hechten nog veel waarde aan de autoriteit van het oude massa medium. Eenrichtingsverkeer.
Dat wat op internet niet werkt.
Als je doorpraat, in discussie gaat, blijkt het vaak over angst te gaan.
De angst voor het nieuwe bestaat uit een verlangen naar het oude.
De rest is pijn die hoort bij afscheidnemen.
Afdeling onzekerheid.
Loss of control.

Ik sprak gisteren een personal coach op een verjaardagsfeest.
Een lange vrouw met donker haar.
Ik had nog nooit een personal coach ontmoet.
Ze was gestopt met roken, maar rookte mijn halve pakje leeg.
We kregen het over professionals.
Ze zei: "Mensen wiens werk en leven verbonden is, samenvallen, zijn vaak succesvol.
Ze zitten dicht bij de kern van hun ding, hun passie. Ze zijn trouw aan zichzelf en aan hun werk, raken niet in de war zodra prive en werk door elkaar heen gaan lopen maar zien er de voordelen van. Hun stress gaat altijd ergens over, heeft betekenis en nut. Ze hebben een goeie “synergie” gevonden tussen het een en het ander.
Dat maakt hen sterk omdat ze handelen vanuit een overtuiging."

Wat ze zei was helemaal volgbaar.
Ik vond het ook heel erg internet.
Dat begreep ze niet.
Ik gaf haar een Flick Radio kaartje en zei: "Kijk hier maar eens naar.
Op mijn werklog zijn ook alle grenzen zoek."
En toen waren de sigaretten op.

Wordt vervolgd.

Prachtige tram Roel en gefeliciteerd daarmee.
(Zie je jezelf rijden!)

Update: Collega Willem Davids belt.
De vergadering gaat niet door.
Iedereen is ziek.

Ik kan loggen waar ik wil (2)

Post!
Nieuwe Collega Rozwithart stuurt mij een vel met tien Flick Radio postzegels.
Dank Rozwithart!
En dank TNT.
Alles is tegenwoordig persoonlijk, dus ook de postzegel.
(Je kan er ook ansichtkaarten maken.)
Nog steeds op Vlieland
Piet werkt samen met zwager Dirk aan een grootscheepse renovatie van Informatiecentrum De Noordwester en ik fotografeerde op verzoek van de Cultuur Historische Vereniging Vlieland een oud pand in de Dorpstraat.
Ondertussen loopt de Amsterdamse agenda vol.
Een vergadering.
Een lezing.
Een afspraak.
Een feest.
Pling.
Een SMS van Marco Raaphorst.
Hij heeft weer een nieuw klankschap gemaakt op een tekst
die ik insprak vorig jaar pasen.
Titel: Ik kan loggen waar ik wil.
Zittend in hetzelfde kantoortje luister ik naar de remix.
Verder een aantekenboekje vol met plannen, maar dat komt.

Ondertussen worden er evaluatieverslagen geschreven.
Zoals deze voor het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepprodukties.

In januari 2007 kreeg programmamaker/schrijver/regisseur Bert Kommerij (RVU) de opdracht een project te realiseren rond het thema “Grip.”
Onduidelijk was bij aanvang waar dit project in zou resulteren.
De vraag luidde: “Hoe houden mensen grip op het verhaal van hun bestaan?”

Om deze vraag te onderzoeken werd Kommerij lid van online foto-community www.flickr.com, begon te fotograferen en hield tegelijkertijd een werklog bij: www.flickradio.nl, waarop hij al schrijvend en fotograferend verslag deed van zijn bevindingen. Een unieke werkvorm voor een programmamaker, vanwege het interactieve en persoonlijke karakter.
Het gehele werkproces en alle aanverwante ontwikkelingen was en is openbaar en online te volgen.

Vanwege het internationale karakter van www.flickr.com werd er veel in het Engels geschreven. Daarnaast raakte Kommerij gefascineerd door de mogelijkheden van de Creative Commons beweging (sharing, non commercial) en besloot verder te publiceren onder een Creative Commons Licentie. Van het internet, voor het internet: open en verlost van stagnerende copyrightsystemen.
Uit de teksten van zijn werklog en de comments op Flickr destilleerde hij een tweetalig script voor radio: Engels/ Nederlands.
De grens fictie/werkelijkheid vervaagde. Een verhaal ontstond.

Het script werd ingediend bij het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties voor produktiesubsidie radiodrama.

In dit plan konden bezoekers van flickr op de Flick Radio audiotrack hun eigen slideshow samenstellen.

Kommerij nodigde de volgende mensen uit mee te doen aan dit audioproject:
Marco Raaphorst: muziek.
Geluidsvormgever Jaap Vermeer: stemregie en opname techniek.
Televisie/filmmaker Pepijn Kortbeek: Geluidsvormgeving/ eindmontage.

Ondertussen schreef Kommerij door op zijn werklog, deed verslag van alle ontwikkelingen op internet en onderzocht andere platforms zoals CC-Mixter, Hyves, YouTube, Twitter, Mobile Reporters, BlipTV etc.
Zijn netwerk onder collegabloggers groeide.
Hij schreef artikelen voor het e-zine www.aboutblank.nl, zat in de jury van de Dutch Bloggie Awards en plaatste podcasts op de CC-Mixter.

Op het moment dat het script, na een eerdere afwijzing, alsnog gehoneerd werd, was een nieuwe rolverdeling binnen het team ontstaan. Marco Raaphorst, die oorspronkelijk alleen de muziek verzorgde, zou in samenwerking met Jaap Vermeer ook de sounddesign op zich nemen.
En met Pepijn Kortbeek, die eerder voor de soundesign had getekend, zou een slideshow met CC foto’s, inclusief ondertitels, gemaakt worden.

De audio van het hoorspel zou als basis van deze slide show dienen. Er waren geen opnamesessies nodig. De beelden waar de slide-show uit zou bestaan waren reeds voorhanden. De begroting stond het toe.

Het hoorspel werd uitgezonden op 29 september 2007 op Radio 5 tussen 20.00 en 21.00 uur en kon dankzij de CC Licentie aangeboden worden als podcast.
De slideshow inclusief ondertitels werd gepresenteerd op het NPOX festival, 19 november 2007. Mediapark. Gebouw Beeld en Geluid.

De reacties op zowel de radiouitzending, de podcast als de slide show waren en zijn verbluffend:
- Er verscheen een lovend artikel in nrc.next van internetjournalist Marie-Jose
Klaver. Zij blogde over Flick Radio op verschillende internetplatforms.
- Herbert Blankensteyn interviewde Kommerij in zijn programma De Elektronische Eeuw.
- HollandDoc nam Flick Radio op in haar ondemand documentaire-site, waardoor er
voor het eerst een online cross gemaakt werd tussen VPRO/Human/Ikon en de RVU.
- De Slideshow verscheen met groot succes op YouTube (in een week tijd meer dan
1000 downloads.) En het nieuwe Stage6. (DVD kwaliteit.)
- Wim de Bie schreef over Flick Radio op zijn weblog Bieslog.
- Het IDFA diende zich aan en plaatste Flick Radio op hun site. (“Een aanwinst.”)

Op dit moment wordt onderzocht op welk officieel filmfestival Flick Radio, de slideshow, in premiere zal gaan. (Is het een film? Een documentaire? Is het fictie?)
Plotseling blijkt dat Flick Radio zowel in vorm als inhoud, als in de ontstaansgeschiedenis, een uniek, interessant, veelzijdig en zeer actueel project te zijn.
Ook verschillende reakties uit het buitenland geven dit aan.

Momenteel wordt een tv uitzending overwogen (eerst moet er toestemming zijn van de zendercoordinator).
Op internet gaat Flick Radio zijn eigen weg, buiten alle reguliere publiciteitscampagnes en traditionele uitzendmodellen om.

Naast het oorspronkelijke thema “Grip” dook een nieuw thema op: “Grenzen.”
Grenzen staan erom bekend dat je ze pas opmerkt, zodra je ze overschrijdt.
Flick Radio, van werklog, tot hoorspel, tot "film."
(Very personal.)

Gelukkig Nieuwjaar! Happy New Year!

Hier zit ik achter op een motor en ga met 80 kilometer per uur langs de vloedlijn.
Mijn nicht Kim (17) rijdt.
Het is duidelijk, dit werklog verandert in een vakantielog.
Eten, wandelen, lezen, slapen.
En crossen.
Weet niet precies wanneer ik weer terug ga naar Amsterdam.
Mis de stad niet.
(Mis de stad nooit.)
De 22-ste heb ik een belangrijke afspraak bij de RVU.
Krijg ik een nieuwe opdracht.
Geen idee wat het wordt.
Ze hebben een Macbook Pro voor me aangeschaft, zodat ik straks overal kan werken waar ik maar wil.
Besef me niet dat er op dit moment een tentoonstelling aan de gang is in Amsterdam van De Media Me groep.
Er is geen opening geweest.
Een beamer werd aangesloten op de computer en nu flitsen de foto's voorbij op de Ruyschdaelkade 2, naast het Rijksmuseum.

Ik wens alle Flick Radio lezers, luisteraars, kijkers, reaguurders en lurkers een inspirerend 2008, digitaal en in het echt.

Over projecten

Zit op Vlieland en maak foto's.
Dat wat in Amsterdam de afgelopen tijd niet lukte, lukt hier wel.
Kan weer uploaden.
Ik sla ze op in de map Vlieland today.
De voorkeur gaat uit naar grote, lege vlaktes.
Plaatsen waar niets gebeurt, maar waar ieder moment iets zou kunnen gebeuren.
Marco Raaphorst maakt muziek op foto's.
Hij kijkt eerst naar de foto en dan komen de klanken.
"Er moet muziek in een foto zitten," zegt hij.
Klankbeelden, noemt hij het.
Iedere vrijdag plaats hij een klankbeeld.
De muziek in bovenstaande foto is hier te horen.

Vrolijke berichten

Vanaf nu alleen nog maar vrolijke berichten.
December is begonnen.
De Flick Radiotellers op You Tube en Stage6 stijgen met de dag.
De reakties zijn tot nu toe positief en inspirerend.
Sommigen willen de film na afloop nog eens zien.
Sommigen willen weten wat nou echt is en wat niet.
Is Kendra echt? Ja, zij is echt. (Andel Sudik speelt haar.)
Wat vindt Kendra van Flick Radio?
Mooi! Speechless.
Bestaat de Engelsman?
Ja. Evenals de Fransman, de Sissy en de Portugees.
Wat vinden zij ervan?
Mooi en verrassend bovendien! Flick Radio is universal.

Verder nog een paar ontdekkingen.
Vrouwen worden door de film sneller emotioneel geraakt dan mannen.
(Identificatie.)
Mannen zijn vooral onder de indruk van de muzikale, strakke en intrigerende beeldmontage van Pepijn Kortbeek. Over iedere knip is nagedacht. Iedere afbeelding vertelt een verhaal. Het ding barst van betekenis bijna uit elkaar. (Foto's maken kan iedereen, maar welk verhaal vertel je ermee?)

Iedereen houdt van de muziek van Marco Raaphorst en van de muzikanten op Cc Mixter.

Ook de eerste klanken die je hoort zodra de film start, gemaakt door Barbara Okma, vinden velen mooi.
On top, of eigenlijk de basis in dit geval, het dramatische, muzikale oor van geluidsvormgever Jaap Vermeer. Hij stemde tekst en muziek naadloos op elkaar af.
Met Marco achter de knoppen.
Hun grip op het complete materiaal was enorm.
Deze geluidsmontage was uiteindelijk bepalend voor de film, want het fundament.

Afgelopen week eindelijk de DVD aan Andel Sudik overhandigd.
Ik zocht haar op bij comedy-cafe Boom Chicago, waar ze werkt.
Enorm gelachen.
Het gaat goed met haar.

Wat betreft de filmfestivals.
Filmfestivals willen graag zoveel mogelijk premieres.
Je krijgt te maken met selectiecriteria en categorieën.
Onder welke categorie valt Flick Radio?
Documentaire? Speelfilm? Docu-drama? Slide-shows? Nieuwe Media? Een multi-mediale radiofilm?
De research is in gang.

Ben Groenendijk, directeur RVU, gaat Flick Radio laten zien aan Lennart van der Meulen, zendercoordinator.
Dan wordt een tv uitzenddatum gepland.
Of niet.
Misschien zegt Lennart van der Meulen: "Dit is goed voor internet, maar niet voor TV."
Ik ken hem niet.

Ik ga hier verder geen namen noemen, maar er komen ook wonderlijke reakties binnen.
Zoals die van Themakanaal Nederland E. (E staat voor Educatie.)
Nederland E wil Flick Radio wel willen opnemen in de carrousel, zoals dat heet, maar dan moet "de piemelscene" er waarschijnlijk uit. "Want die past niet in het verhaal."

Ik heb het bericht tien keer overgelezen voordat ik begreep wat er stond.
De piemelscene.
Past niet in welk verhaal?
Dat is de scene met de handen en de Sissy.
De nachtscene met de sexgroepen.
De scene die eindigt met de stelling:
"Het gaat niet om het lot zelf, maar over hoe je het vormgeeft."
Waarop het anonieme meisje (Lobke van Beuzekom) zich afvraagt: "Oh ja?"
Kan niet.
Moet weg.
Zouden meesters en juffen er aanstoot aan nemen?
Heeft het iets met leeftijd van doen?
Voorziet men klachten anno?
Maar dan kijk je toch gewoon naar een cursus sierraden maken?
Of je doet een gootsteen.
Het moet een misverstand zijn, te denken dat met een deleteknop "dit probleem" verholpen zou zijn.
Welk probleem?
Ik moet me er misschien niet te druk om maken, en er zijn vast meer mensen die er zo over denken, maar ik vind het te stom voor woorden.
Ook kan ik nu niet meer normaal naar die ene scene kijken.
Piemelscene, denk ik de hele tijd. Piemelscene.
Het is de meest educatieve scene uit het hele verhaal.
Dat zie je toch zo?
Nu ja.
Wat voor mij gewoon is, geldt voor een ander niet.
Dat zal het zijn.
(Er wordt niet geknipt.)

Tijdens een zoekactie naar een oude mail, iets heel anders, vond ik deze.
Geschreven op 4 otober 2005 om 14.28 aan collega Marieke Hermans (projectcoordinatie Hotspot.)
Er staat:

"Ha Marieke.
Idee: Een programma maken dat alleen maar uit stilstaande beelden bestaat.
Heb jij wel eens van flickr.com gehoord? Ik niet.
Groet, Bert."

Dat is langer dan twee jaar geleden.
Zo lang zit iets in een hoofd voordat het eruit komt.
En nu dan?

Morgen naar Vlieland.
Geen kerstborrels dit jaar.
Ik hoor een duin!

Flick Radio op IDFA website

1.
Beste Bert,
Heb zojuist Flick Radio gezien.
Ben erg onder de indruk en zou hem graag opnemen in het online programma op de IDFA website. Sinds kort vertonen we hierin zowel traditionele als crossmedia documentaires. Het programma wordt het hele jaar door aangevuld met nieuwe titels.
Flick Radio zou een echte aanwinst zijn wat mij betreft.
Voor zover mij bekend is er behalve de film mysecondlife, op documentairegebied nog relatief weinig substantieels gedaan met dit onderwerp.
Ik hoop snel van je te horen.
Groeten, Caspar Sonnen
Coordinator IDFA Online

Een uur geleden ontving ik deze mail.
Reeds nu staat Flick Radio op de IDFA site.
In de Stage6 versie. (update. stage6 bestaat niet meer.)

2.
Een bericht van Marie-José Klaver.
Ze heeft het nrc.next artikel uitgewerkt, inclusief afbeeldingen, voor Sync, het online magazine voor innovatie en ondernemen, in Nederland en daarbuiten.

3.
Het Hollanddoc-logo is uit de YouTube versie verwijderd. De teller stond op 1100 views en is weer terug bij af.
Kijkcijfergewijs.
(Waarschijnlijk moeten mensen die hem gelinkt hadden het nieuwe adres invoeren.)

Flick Radio in nrc.next

Het artikel van Marie-José Klaver in nrc.next is
hier te lezen.
En hier.

Publiciteit

still Flick Radio.

Update:
1. Het artikel van Marie-José Klaver verschijnt morgenvroeg al in nrc.next
2. Wim de Bie heeft Flick Radio ontdekt en schrijft erover op zijn Bieslog.

Oproep:
Mocht iemand tips hebben wat betreft verdere verspreiding van Flick Radio (festivals binnen- en buitenland etc) laat een bericht achter of stuur een mail.

Stuck in my mind all day

Cover Open

1. Twaalf december aanstaande vindt de presentatie plaats van het tijdschrift Open in het Lloyd Hotel in Amsterdam. 's Avonds om 20.00.
In Open staat een groot artikel over Flick Radio, met veel foto's.
Ik heb voorgesteld om dan, de twaalfde december, een kleine viewing te organiseren.
In een grote hotelkamer met een beamer.
(Nog niets gehoord.)

2. Update reacties:

The video stuck in my mind all day. Loved the playing with identity: the real person, the flickr person and the fictional character. The honesty and authenticity, down to using the voices of your parents etc. Your own voice (to die for!) The music (great job Marco Raaphorst!). All very creative, very strong, good fun. Wish you luck for the future! Good times ahead.
Audringje / Berlin.

De digitale wereld en "analoge" wereld lopen in grote mate gelijk maar zijn toch ook heel verschillend. Uit ervaring heb ik geleerd dat je die 2 werelden/karakters best gescheiden houdt van elkaar om teleurstelling en verwarring te vermijden. Dus je moet ergens kiezen in welke wereld je wil leven of liever welke wereld je prioriteit geeft. En ik wil de confrontatie aangaan met de echte wereld, maar soms heb ik het gevoel dat ik me te veel terugtrek in de digitale wereld, omdat die nu eenmaal veiliger, makkelijker en minder complex is. Een beetje zoals Kendra. Het is een soort drugs, het kan, maar het mag je leven niet bepalen.
Anoniem / Antwerpen.

I liked your film. Interesting work.
Jean-Piere Balpe, the Frenshman in Flick Radio / Paris.

Veel mensen vergeten tijdens het kijken hoe ze middels tekst en muziek door het verhaal geleid worden, zo wonderlijk natuurlijk is de synthese tussen beeld en geluid geworden. En er zijn zelfs enthousiaste reacties van mensen die doorgaans problemen hebben met filmpjes die langer dan tien minuten duren, terwijl ze nu na drie kwartier verbluft constateerden dat ze nogmaals willen kijken...
Jaap Vermeer. (Geluidsvormgeving Flick Radio.)

Mooie film, met ontroerende momenten. Heel herkenbaar, de verslaving, dat je daarin soms niet goed weet of het iets toevoegt of iets verruilt in je leven.
Kokjebalder / Groningen.

Flick Radio is a great homage to the idea of creative sharing.
Nikola / Skopje, Macedonie.

Flick Radio goes YouTube!

Let op: Het beeld is onscherp, de ondertitels onleesbaar en het geluid mono.
Flick Radio goes YouTube.
De komende week wordt gekeken of het beter kan.
Op HollandDoc, is de windows mediaplayer versie te zien.
Stukken beter.
Alle andere uitzendplaatsen op internet worden onderzocht.
Zoals de Themakanalen Nederland E, en Cultura, Google video, Blip TV, Stage6.com etc.
Het aantal podia op internet is ontelbaar, maar waar komt de kwaliteit het best tot zijn recht?
Interessant onderzoek.
Zorg dat je vindbaar bent.
(Tips zijn welkom.)

De premiere tijdens NPOX afgelopen maandag was een succes.
Veel collega's, vrienden en flickr-fotografen aanwezig.
Sommigen vroegen zich af wat er nu verder met deze internetfilm gaat gebeuren.
Komt Flick Radio op TV? Dat moet de zendercoordinator bepalen.

Enkele reakties op de film tot nu toe:

Een aanrader. Zwaar onder de indruk.
Erwin Blom, hoofd digitaal VPRO.

Het gebeurt maar hoogst zelden dat ik 45 minuten lang naar een film op m’n monitor zit te kijken zonder me te laten afleiden.
Akbar Simonse.

Flick Radio is amazing and very thought provoking. You don't really think when posting images of your life how people will react to them other than simply in terms of liking or disliking, even though it may only seem to lead to an exchange of a few simple words, the connection made can be far more meaningful and permanent.
I enjoyed the movie very much, and I hope you are proud of what you have produced.
Rob Rogers, the Englishman in Flick Radio.

Flick Radio is een jaloersmakend project.
Wim Brands, Briefgeheimen/ De Avonden VPRO.

Een verhaal van een mens over mensen.
De eerste film over het leven op internet, in beeld gebracht zonder jargon of technisch geneuzel.
Maurits Burgers.

I was amazed with the movie you've made!
It's a piece of Art, I'm sure!
Ezequiel Coelho, The Portuguese in Flick Radio.

Hypnotiserend mooi.
Conno van Wijk, Gooi en Vecht Studio.

Tot slot.
Gisteren een ultra kort interview met Herbert Blankensteijn in zijn BNR radioporgramma De Elektronische Eeuw .
Zie: Uitzending 22 november.
Het item zit in het begin en duurt vijf minuten.

Morgen

made by martijn de boer.

Update:
Morgen om 13.00 gaat Flick Radio in premiere tijdens het NPOX festival.
Beeld & Geluid. Mediapark. Hilversum.
Vandaag hebben Pepijn Kortbeek en ik de laatste punten op de i gezet.
Vanavond om 20.30 houden we een technische doorloop in de Blauwe Zaal.
Kijken hoe het eruit ziet. En klinkt!
Dinsdag staat ie op de site van Holland Doc.
Top!
Dezelfde dag vindt de meeting Alle loggers verzamelen plaats.
Praten over de zin en onzin van loggen samen met Bert Janssens van de Humanistische Omroep.
Bert Janssens staat op het punt om te gaan loggen, en ik kijk terug.
Heb een reader samengesteld voor deze meeting met daarin geselecteerde teksten van dit log over internet, "de revolutie" en loggen.
Kan uitgedeeld worden.
Ton Zijp van about:blank zal ook aanwezig zijn.
Ton is een logger van het eerste uur.

De preview afgelopen week bij de RVU ging goed.
Iedereen enthousiast.
Kendra heeft vandaag de laatste versie gezien en schrijft:

Speechless. I don't know what to say.....
I'm overwhelmed with the good I am doing and the way it is now being seen.
I don't even KNOW how I should comment Bert.
I'm just blown away.
In a good good way.

Back to the basics.

Ik ontvang emails van verontruste mensen die zich afvragen wat er aan de hand is.
Zo stil.
Het antwoord heet: werk.
Ik verwaarloos dit log.
Schrijven doe ik alleen nog in geheime documenten, emails en schriftjes.
Back to the basics.
Ook foto's maak ik niet meer.
De camera is stuk.
De laatste foto dateert van 28 oktober jl.
Jules kijkt uit het raam.
De activiteiten op flickr liggen op dit moment zo goed als stil.
I would die if my camera broke, schrijft Kendra.
En dat ze het tweede jaar ingaat van de 365 dagen groep.
Ze kijkt uit naar de movie.
It'll be freaky at first, but great in the end.

Pepijn en ik zijn ondertussen aangekomen in de laatste fase van de montage.
Morgen over een week gaat Flick Radio in premiere tijdens het NPOX festival.
Donderdag hebben we een preview bij de RVU voor de directie.
Update: op de voorpagina van de festivalsite staat een interview van een half uur, inclusief enkele previews uit de film.

Dat het maken van de film meer tijd kost dan gedacht kon niemand weten.
Er zou een prijsvraag uitgeloofd moeten worden: uit hoeveel foto's bestaat Flick Radio?
Ik schat dat we inmiddels met ongeveer tweeduizend afbeeldingen te maken hebben.
En samen moeten ze 1 verhaal vertellen.
Misschien is tweeduizend foto's overdreven, maar zo voelt het.
Het is een gevoelsaantal.

Meer info over het NPOX festival:

Op 19 en 20 november ontmoet je in Beeld en Geluid je collega's, makers, beleidsmakers, freelancers, communicatie- en pr-medewerkers.
NPOX zorgt dat je op de hoogte bent.
Geen bla bla over de verre toekomst maar praktische ideeën om direct dagelijks te gebruiken.
NPOX gaat over formats, over broad-, web-, en narrowcast, over netten, zenders, portalen en kanalen, interactie en participatie, links en rechts, wit en kleur, randstad en provincie, kunst en cultuur, maker en publiek.
Kortom alle onderwerpen die de omroep omroep maken.

Zie NPOX.

Van werklog, tot hoorspel, tot film

Negentien november gaat Flick Radio in premiere tijdens het NPOX festival.
12.45, Blauwe Zaal, gebouw Beeld en Geluid, Mediapark, Hilversum.
Een mooiere plaats had ik niet kunnen bedenken.
Npox is een festival voor publieke omroepers, maar wat mij betreft is iedereen welkom.
Even vragen of dat kan.

Ondertussen zijn Pepijn Kortbeek en ik ons uit de naad aan het werken om het op tijd af te krijgen.Het klinkt misschien eenvoudig, een film maken bestaande uit foto's, maar zodra je eraan begint ontdek je hoe complex het is.
Van werklog, tot hoorspel, tot film.
Op de tweede dag van het NPOX festival, 20 november, staat de meeting Alle loggers verzamelen, op de agenda.


Tekst:

Wat doet een programmamaker met een log en wat doet dat log met de programmamaker?
Ervaren bloggers vertellen hun verhaal. Wat werkt, wat niet?
Beginnende bloggers leggen hun plan voor. Wat te doen?
Kennis en ervaring uitwisselen onder leiding van expert Bert Kommerij (RVU) en beginneling Bert Janssens (HUMAN).

Dat van die expert heb ik niet verzonnen.

Aanmelden kan bij npoxevents@omroep.nl

Tot slot een een reaktie uit Philadelphia, USA.
Roberta schrijft:

Hi Bert! Thanks for making me a contact! I love your Flick Radio project!
And the whole idea about how technology connects people but that it's all false somehow if most true and very interesting. Good luck with it!

Ik moet nu in het Engels gaan schrijven.
Het buitenland luistert mee.
It's a big world out there.

Creatieve Expressie

Sinds tijden weer de woorden creatieve expressie gelezen.
Met z'n allen het internet op en mooie dingen maken.
Heen!

Tekst:

De cultuurmaker van tegenwoordig loert vanuit zijn computer de hele dag naar alles wat er gebeurt in de wereld.
Via het bloggen, googelen en gamen creeert hij een overzicht.
De anarchie van beelden en teksten geplaatst op YouTube, MySpace, Flickr, Second Life en andere communities en platforms voor cultuur speelt hierbij een belangrijke rol.
Er ontstaat een wildgroei van nieuwe mogelijkheden voor creatieve expressie.
Het Cross-gebied heeft z'n bestaanrescht bewezen!

De cultuur begeeft zich in een nieuw gebied.
De nieuwe media zijn niet nieuw meer en de grenzen tussen verschillende kunstdicsiplines zijn zo goed als opgeheven.
Realiteit en virtualiteit worden gelijkwaardig, de publieke ruimte is grenzeloos.

We bevinden ons momenteel in de situatie dat gangbare platforms van positie veranderen.
De musea, de publieke omroep, de kranten en tijdschrijften, maar ook vertrouwde internetsites verliezen status, terwijl andere meer tijdelijke mogelijkheden voor creatieve expressie de aandacht en het succes opeisen.
Wat betekent dit voor makers en producenten van kunst en cultuur?

De Stifo@Sandberg conferentie is een dag waarop ontwerpers, mediaporducenten, kunstenaars en andere makers informatie uitwisselen omtrent veranderingen en vernieuwing op het gebied van mediaproductie.

Theater van 't Woord
2 november 2007.
Openbare Bibliotheek Amsterdam
Oosterdokskade 143
Tijd: 9.30-17.00

(Dit is nieuws)

We zijn ongeveer op de helft (20 minuten), Kortbeek en ik.
Over een maand moet het af zijn.
Dit gaat lukken.
Flick Radio, 'de film', wordt dan gepresenteerd 'tijdens het NPOX festival, in het gebouw van Beeld en Geluid, op het Mediapark.
Officiele aankondiging volgt.
(Dit is nieuws.)

Bovenstaande foto (coffeebreak at Pepijns) bleek de aanleiding voor een nieuwe groep: Dutch Me.
This group is about The Dutch Identity.
Does it excist?
But how does it look like?
Give us all the Dutchness you have in you.
(Foreigners are always welcome!)

Tot zover de actualiteit.
To be continued...

I cried

Kendra Chaparral, selfportrait.

Kreeg dit bericht net binnen van Kendra.
Ik vroeg wat ze van de podcast vond.

I cried, schrijft ze.
I just can't believe it.
I am making a difference already.
I can't wait until what more I can make for the world.
Thank you all.
I just feel like this is a blessing and I can never change the way I
affected you all.
I'm very touched.

K.

Hello Kendra,
Thank you so much.
This means a lot to me aswell.
I was worried about if you liked it or not.
I mean, it's YOU allover.

You look so alive and great in the "movie".
It will rock your world, and others.
Your pictures are splendid.
Pepijn is still wondering about if you are real or not.
He says: "What is it with her pictures, they are all good and special."
I agree.

Tot zover Amerika.

Op about:blank, het e-zine door webloggers voor webloggers een mooie samenvatting gelezen.

Flick Radio gaat over een man die op fotocommunity Flickr verdwaald raakt.
Hij komt daardoor in contact met anderen. Oa de Amerikaanse teenager Kendra.
De man vraagt Kendra hoofdpersoon te worden in een verhaal dat hij gaat schrijven.
Bijna letterlijk zo gebeurd, maar er wordt vast een andere draai aan gegeven.
Want uiteindelijk is het verslaan van de ontwikkelingen die tot Flick Radio hebben geleid, het werklog van Bert Kommerij, fictie geworden.
Een speciaal soort fictie, want diverse interactieve media zijn er voor gebruikt, waardoor je niet meer weet waar de grens van de werkelijkheid loopt.

In de Flick Radio groep, worden ondertussen foto's geupload die gebruikt worden tijdens het monteren.
Evelyn Marsman (Berlijn), vraagt zich af wat het thema is van Flick Radio.
Beinvloeding, schrijf ik.
Waarover later meer.
Morgen verder werken aan de beeldversie.
Flick Video.
Het script ken ik inmiddels uit mijn hoofd.

(Affection.)

Voortgang

Brief aan de Portugees.

Ez,
Long time.
I wanted to write you much earlier.
How are you?
As you know I'm in this project called Flick Radio.
I wrote a script about Flickr and you're in it!
Your charactername is "The Portuegese."
Now we are producing a slideshow and we would like to use some of your pictures. (Only the best!)
Would you let us to?
Trust me, it is going to be wonderful.
Or at least... special.
A real tribute to Flickr and photography.
Hope to hear from you.
Bert.

Dear Bert,
Ofcourse you can use my pictures.
It's a honour!
(You can use my name.
I don't mind.)
Let me see the result, OK?
Best wishes to your project and, of course to you too!
Ez

Nog geen reaktie van Kendra gehad op het radioprogramma...

To be continued...

"Ik vond de podcast toch beter."

made by roel1943.

Even overwogen we de Flick Radio Podcast pas aan te bieden zodra "de film" af was, maar dat is te flauw.
(Dit om te voorkomen dat men gaat zeggen: "Ik vond de podcast toch beter.")
Kijken naar de film zal een heel andere ervaring opleveren.
De foto's vertellen hun eigen verhaal en versterken de soundtrack.
En vice versa.
De ondertitels maken het internet-proof.
(Nu nog een YouTube account aanmaken waarop het in zijn geheel te bekijken en versturen valt.
YouTubefilmpjes mogen doorgaans niet langer duren dan 10 minuten.
Flick Radio duurt meer dan veertig minuten.
En we gaan er niet in knippen.
Dus hoe doe je dat?
Antwoord: Informeren bij de VPRO, die kunnen het ook, dus.)

Over de vertaling gesproken.
We voeren de tekst per zin handmatig in.
Het anonieme meisje praat in cursieven.
Ondertitel, geluid en beeld moeten samen een geheel gaan vormen.
De kijker mag niet het idee hebben dat ie naar enkel stilstaande beelden kijkt.
Een zin timen is een kunst opzich.
Stem en zin moeten samenvallen.
Me nooit zo gerealiseerd.

Wordt vervolgd...

Gisteren

made by marco raaphorst.

Gisteren ging het programma de lucht in.
De internetversie zal zo spoedig mogelijk online gezet worden als mp3.
(Zonder de compressor van Radio 5. Technisch verhaal.)
Hieronder enkele enthousiaste reakties tot nu toe.
Maandag weer doorwerken met Pepijn aan de film...

Prachtig!
Precies wat ik horen wil. Moderne klanken in hoorspelen.
Sir B.

Heb volop in de uitzending gezeten, met soms kippenvel op de armen en benen.
Wat gaat de tijd dan snel:-)
Judith.

Heerlijk om mee te maken.
Bedenk me zonet dat ik nog geen kontakten heb gehad vandaag anders dan via de computer....
Ga er zeker nog vaak naar luisteren. Zoveel bekende dingen. Zo dichtbij en tegelijkertijd zo eenzaam.
Hetjo.

Wat een stil hoorspel. Gevoelig. Teder. Een hoorspel van: stoor me even niet, ik hoor iets dat me goed doet. Weldadig.
Dank je wel voor je kunst en een uur genieten.
Marjo

Nu, ik heb er van genoten!
Mooi verhaal, prachtige muziek.
En nu hetzelfde met plaatjes, dat moet helemaal wat worden.
Was mooi Bert, om ook nog te zeggen; goed!
Dirk.

Prachtige beelden zie ik voor me, en dat alleen door jullie tekst
Heerlijk :) Ook SUPER geluid op de achtergrond, lekker "mysterieus en relaxt". Kendra klinkt ook goed, echt hoe ik haar stem had voorgesteld m.b.v. haar foto's.
Tom.

Het was heel mooi Bert! Voor het eerst sinds jaren weer eens naar een hoorspel geluisterd en het smaakte naar meer!
Akbar.

Ik heb genoten, met als beeld je foto's als slideshow. Soms was de foto zo precies op zijn plaats, wonderlijke combinaties van beelden en de prachtige luistershow. Het was bijna lang genoeg, de slideshow herhaaalde zich pas vanaf de laatste 3 of 4 minuten.
Ik ga het snel nog eens beluisteren.
Inspirerend.
Marco's muizek en soundwerk maakt het eigenlijk een soort luisterschilderij.
Maurits.

Super-ervaring.
Gelijktijdig door de streams van genoemden zitten klikken; cactussen, Fictiongroep, Kendra's haarborstel...
Ja Flickr heeft ons veranderd.
Mooi gemaakt!
Galerie op weg.

Helemaal top. Ik zou 'm graag nog eens beluisteren en ik ben heel benieuwd naar de film.
Marie-ll

Mooie uitzending Bert, na jaren weer eens naar de radio geluisterd af en toe herkende ik mezelf of anderen die ik ken ben benieuwd hoe non flickrs dit beleven en top muziek van Marco.
Roel1943.

I like it...! I like it...! It is a new experience...? It is fantastic...!! I like these blues, I like the depth, I like it all... CLAP! CLAP! CLAP! (applause)
Renquedochan (Spain.)

to be continued...

Morgen.

beeldfragment Flick Radio, the movie.

Het verzamelen van de beelden stopt niet.
Het effect van sommige combinaties is frappant.
Moeilijk uit te leggen, je moet het zien, lezen en horen.
(Hoeveel beeld kan je aan?)

Morgen maak ik samen met Jaap Vermeer de finale radiomix af.
Marco is klaar.
Vreemd.
En dan is het 20.00 uur.
Vandaag nog enkele achtergrondgeluiden opgenomen.
Ik werk het liefst net zo lang door aan een programma tot het niet langer kan.
(Voetstappen mochten niet ontbreken in dit verhaal.
Jaap kwam met het idee om open te eindigen, een deur die opengaat, buitengeluiden, bevrijding.
Dus dat hebben we zo gedaan.)

Heb een Flick Radio groep opgericht.
Hierin kunnen foto's geplaatst worden die we kunnen gebruiken voor de film.
Kan van alles zijn, als het maar ondersteunend en inspirerend is voor het geheel.
Moet men eerst de audio horen natuurlijk.
Komt eraan.
Morgen.

Things to do:

* De Portugees inlichten.
* Een aankondigingsmail sturen naar mijn complete adresboek.
Denk aan je PR...

"Je speelt een rol in een film!"

made by roel1943

Reis tussen Hilversum en Amsterdam heen en weer.
Zit in treinen en trams.
Geluidstechnicus en vormgever Jaap Vermeer heeft met Marco Raaphorst de afgelopen dagen hard gewerkt aan de eindmix van Flick Radio.
Tekst, muziek en achtergrondgeluid werden naadloos op elkaar afgestemd.
Iedere avond staat er weer een nieuwe mp3 op de inbox.
Pepijn laadt deze bestanden in zijn computer, en zo bouwen we verder.
Flick Radio groeit waar je bijstaat.

De audio, het radioprogramma, is mooi geworden.
Een opzichzelfstaand half produkt.
Precies, stemmig, in balans, beeldend.
Ondertussen verzamelen Pepijn Kortbeek en ik foto's voor de film.
Het stopt niet.
(Terwijl ik dit schrijf moet ik eigenlijk foto's selecteren.
We need tons.)
Een internetfilm ontstaat, bestaande uit foto's en ondertitels.
Hoor je nederlands, lees je engels.
Hoor je engels, lees je nederlands.
Flick Radio goes international.

Pepijn plaatst de foto's onder categorieën.
Kendra anoniem.
Kendra face.
Landscapes.
Flowers.
De Portugees.
Nachtfoto's.
Jules.
Etc.
Etc.

Vrijdagavond tussen 20.00 en 21.00 is de Radio uitzending.
Hoe lang we met de film bezig zullen zijn weet ik niet.
(Internet heeft andere deadlines.)

De vragen die we tegekomen:
Welke foto's passen bij welke tekst?
Moeten we alleen mooie foto's gebruiken?
Ondersteunen de teksten de beelden, of andersom?
Welke invloed heeft de muziek op de foto's?
Hoe letterlijk moet je zijn?
Wordt het een stripverhaal, een mega-videoclip of een gedicht?
Welk tempo hou je aan?
Hoelang kan je naar een foto kijken, zonder dat je je gaat vervelen?
Wat gaan de hoofdpersonen er van vinden?
(Ik moet nog steeds De Portugees inlichten.
Hij plaatst zijn foto's onder een Creative Commons Licensie, dus ze mogen gebruikt worden.
Maar hoe zal ik het brengen?
"Je speelt een rol in een film!")