Hoe loopt dit af?

er is alles in de wereld het is alles
arm en smal en langzaam geboren
slaapwandelaars in een koud circus alles
is in de wereld het is alles
slaap
(Lucebert)

Vandaag mijn derde film geplaatst op de website van de
Mobile Reporters.
De titel luidt: Winter valt in het water.
Het ging me tekeer, dat wil je niet weten.
Mijn eerste film op de MR ging over sneeuw en de tweede over duinen.
De natuur roept het filmen in je op.

Bij de Mobile Reporters kan iedereen met een camerafunctie op zijn mobiel films uploaden en rondsturen.
Zie je iets? Film je het.
Zie je niets? Dan ook.
Zolang je toestel het maar doet: een film wordt het.
Net als op de YouTube. Broadcast yourself.
Op TV zie je ook steeds meer Echte Mensen films.
Waar zou die trend eindigen? Of is dit juist een begin?
De duur van mijn derde film is dertig seconden, maar in werkelijkheid duurde de bui langer.

Ondertussen mailt collega Andre van Os vanuit Hilversum een bericht over De Iphone.
Het nieuwste van het nieuwste.
Vooral de introductie filmpjes zijn erg inspirerend.
Op het scherm verschijnt het nieuwe supertoestel.
De scrollknop beweegt en kiest.
In de Iphone-instructiefilm belt Bob met Gary.
Bob wil gaan auto rijden met Gary maar die zit eigenlijk te wachten op Sydney.
Dan gaat de telefoon van Bob over.
Het is Syndey!
Zij heeft een plan.
In een kleine telefoonvergadering wordt afgesproken dat ze eerst gaan autorijden, en daarna gaan koffiedrinken bij Starbucks.
Ze spreken af om drie uur.
Daar stopt het gesprek.
Vervolgens surft Bob snel naar Googlemaps en zoekt de Eiffeltoren op in Parijs, en daarna een filiaal van Starbucks in San Fransisco.
Hij belt met Starbucks, maar hangt gelijk weer op.
Einde verhaal.
Hoe loopt dit af?
(Het wachten is op een kleine implantatie, ergens in een overtollige lichaamsholte van Bob, Gary en Sydney.
De Iphone als vierde levensdimensie.
Drie uur wordt het hoe dan ook altijd.)

Op de Flickr heb ik sinds een paar dagen kontakt met een Portugees. Tenminste, dat zegt hij.
Ik denk dat hij in een botanische tuin werkt, want hij fotografeert alleen maar planten. Met een voorkeur voor de cactus.
Ook bakt hij soms zelf een brood en fotografeert dat.
Of de lucht.
Veel mensen fotograferen de lucht.
Er is altijd wel iets te zien.

De psychologie achter het nieuwe beeld reikt ver.
Zeker als je het niet gewend bent.
Mijn specialiteit is geluid en fictie.
Op dit moment word ik overmand door beeld en realiteit.
Nog even over grip: Fotograferen en filmen is 'het grote grip krijgen' op dat wat anders ongrijpbaar blijft: een wereld die fladdert en communiceert als een gek.
Met dank aan Lucebert en de Iphone.
(Ik wil er een.
Onder m'n linker oksel.
Of anders desnoods achter mijn oor.)

PS: In de krant van vandaag een artikel over Joost. Nieuwe InternetTV. Zij gaan het helemaal maken.