maandag 19 februari 2007

Je kunt van homo's zeggen wat je wilt, communiceren kunnen ze.



Sinds een paar dagen heb ik contact met Syrie.
We hebben alleen nog geen woord gewisseld.
Hij heet Annoos.
Op zijn profiel staan de kinderen van een vriend, en van zijn neef.
Een dode egel.
Een huis met balkons en hangende planten.
Een Jasmijn.
Dan zit hij op de rand van een zwembad.
Samen met vrienden duikt hij in het water.
Een vissekop met een sigaret.
Een kasteelmuur.
Nog een kasteelmuur.
Zijn eerste foto werd op 25 maart 2006 geupload.
Een berglandschap.
Gevolgd door planten, een moskee in het water (Jeddah)en a rocky beach.

Je kunt van homo's zeggen wat je wilt, communiceren kunnen ze.
Ook als je in Syrie woont en je hebt een computer en een fototoestel.
Ik zou hem een vraag willen stellen, maar ik weet nog niet welke.
Niet over geloof.
Geloof is saai.
Anoos is zevenentwintig jaar.
Op zijn profiel staat een wereldkaart.
Dit zijn de landen die hij heeft bezocht.
Verder is hij nog niet gekomen.
Daaronder staat zijn contactlijst.
Anoos heeft 277 contacten. Ik ben 287.
(Het komt overal vandaan.)
Vandaag zag hij dat ook hij mij contact heeft gemaakt.
Ik kijk weer op zijn wereldkaart en stel het me voor.
Een homo in Syrie, alleen op een kasteelmuur.

Pessoa is ondertussen druk met het inrichten van een nieuwe tuin.
Ik heb een cactus voor hem gefotografeerd.
Kendra nam afgelopen weekend haar camera mee naar een popconcert van localbands.
Ze probeert haar foto's te verkopen aan de band.
Op de foto van gisteren kamde zij haar haar met een kam van het merk Wigo.

Ze zorgt er iedere keer voor dat een deel van haar oog zichbaar is op een foto.
Ook houdt ze van details, zoals de nagel van een duim in een linker of rechter hoek.
Het puntje van haar neus op een uitgekiende, onverwachte plaats.
Ik stuurde haar de website van Cindy Sherman.
Landgenote.
Nog nooit van gehoord.

Geen opmerkingen: