maandag 19 februari 2007

Zwart wit was echter dan kleur


Kendra is een zeventienjarige scholier uit Minnesota.
Ik heb haar leren kennen op de Flickr.
Zij zet iedere dag een foto van zichzelf op internet.
Haar teksten zijn eerlijk en recht uit het hart.
Zij is een kind van deze tijd.

Op mijn zeventiende maakte ik mijn eerste foto.
Een veld vol met paardenbloemen.
Zoals Kendra zichzelf fotografeert, zo fotografeerde ik paardenbloemen.
Ik dacht er niet aan mijzelf te fotograferen.
Er was niets te zien.
Ik droeg een grote bril en mijn krullen hingen tot op mijn kin.
Een ikbenerniet puber.
Tijdens maaltijden stopte ik mijn vingers in mijn oren, omdat ik geen eetgeluiden verdroeg.

Als je naar een foto kijkt denk je nooit aan de fotograaf.
Hoe die erbij stond.
Hoe oud die was.
Of het een man of een vrouw was die op de knop drukte.
(Misschien ligt daarin een diepe betekenis van de fotografie: je bent er en toch ook niet: je bestaat in het andere.)

Als ik naar de paardenbloemen kijk zie ik een wijde tuinbroek, of anders een strakke spijkerbroek. Vette huid. Roos op de schouders en wallen onder de ogen.
Ik vond het niet leuk. Mijn tijd moest nog komen.
Een trui met boothals. Blote voeten.

(Kendra fotografeert dat wat ik had willen fotograferen.)

Ik zocht een hobby.
Ik spaarde voor een Pentax K1000. (Appels.)
Vanaf dat moment fotografeerde ik zwart wit.
Zwart wit was echter dan kleur. En dramatischer.
Met een roodfilter kon je contrasten maken en met een soft focus filter niet.

Tijdens een cursus leerde ik de kunst van het afdrukken.
De fixeer- en stopbaden. De verschillende soorten papier.
Ik hield van glanzend papier.
De weerpiegeling van jezelf, terwijl je naar de foto keek, maakte het alleen maar spannender.
Het rode licht, de wasknijpers, de concentratie, de lijn.
(Deur dicht! Geen daglicht!)
Het wachten op de komst van het beeld. Steeds duidelijker en scherper. Tijd in de gaten houden. Tellen.
Snel de foto uit het ene bad halen, met een pincet, onderdompelen in het andere.
Genieten van het licht, de korrel.
Ook herinner ik me de scherpe geur.
Digitale foto's ruiken niet.
De korrel was rond, de pixel is vierkant.

Geen opmerkingen: