Dit werklog staat sinds vandaag op de homepage van de RVU.
Dat is belangrijk, want op deze manier gaat de teller omhoog.
Als je bij een omroep werkt zijn tellers van levensbelang.
De nieuwkomers die zich misschien afvragen in wat voor verhaal zij terecht zijn gekomen verwijs ik naar de eerste log van 16 januari jl, helemaal onderaan.
(Kenmerk van een weblog: je stapelt op.
Lees je van boven naar beneden, dan lees je terug in de tijd.
De laatste zin is de eerste, en andersom.)
Enkele reakties gekregen op het script.
Isabella C schrijft:
Het einde voelt triest, zoals je een bioscoop uit komt na een matinee.
Je bent in een wereld verzeild geraakt en als die gestopt is komt het nuchtere dagelijkse leven rauw naar binnen.
Roswitha K vraagt zich af of het weblog met de foto's en het script niet spannender is dan de uiteindelijke audiovertelling.
En toch, ik wil audio. Ik wil het horen. Maar de teksten en de beelden zeggen al genoeg. Of toch niet?
Een andere reaktie komt van Chris B:
Ben onder de indruk. Het is echt spannend.
Heeft misschien te maken met het feit dat er allemaal werelden in elkaar schuiven. Van al die internetters. Echte en niet-echte. Internetters én werelden bedoel ik.
En dat maakt vervolgens weer niks uit.
Of ze echt zijn of niet.
Dat klopt.
Het maakt niets uit.
Toch ben ik echt, zoals Kendra echt is, maar voor het verhaal doet dat er niet toe.
Ik heb Kendra ontmoet op Flickr.
Dat is een feit.
En dus is dit verhaal, deze ontmoeting, gebasseerd op waargebeurde feiten.
Afgelopen maandag verstuurde ik het script naar Amerika.
Kendra's stiefmoeder kan een beetje Nederlands en zal een vertaling voor haar maken.
Zelf ben ik ook aan het vertalen geslagen.
Ik wil dat zij op de hoogte is van de inhoud van het script.
Ieder personage heeft recht op een verhaal.
(Nog geen reaktie gehad.)
Ondertussen is ze begonnen aan een Alfabetproject.
Ze fotografeert dingen die beginnen met een A (Appelsap.)
B (BH), C (Coffee).
Op dit moment is ze bij de M van Mouth.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten