In het kader van Media Me het volgende radioprogramma: De nieuwste buzz: een zoektocht naar échte media. .(VPRO.)
Het medialandschap is de afgelopen decennia radicaal veranderd. Wij niet. Iedereen is in de war. Twintig jaar geleden dachten we nog dat de komst van doe-het-zelf-media de wereld in sneltempo zou verbeteren. Meer communicatie, transparantie en gelijkheid, de droom van elke journalist en ontwerper. Maar alle websites, blogs en gsm-beelden ten spijt is er nog evenveel ongelijkheid, manipulatie en censuur als in 1987. In plaats van een betere wereld lijken gedemocratiseerde media vooral te hebben gezorgd voor een mistige werkelijkheid waar ‘iedereen’ ‘niemand’ is geworden, en ‘niemand’ lijkt te weten hoe daar mee om te gaan.
Een zeer kritische, zo nu en dan uiterst cynische kijk op laatste ontwikkelingen.
Nergens in het programma wordt genoemd dat internet buitengewoon interessant wordt zodra het het 1 op 1 is.
Ik en de ander.
Of ik en de informatie.
Ik en iets.
Daar zit de emotie, zoals dat heet.
Plus, het toppunt tijdens het surfen: dat je juist dat aantreft, waar je helemaal niet naar op zoek was, maar wat de rest van je dag bepaald. Of je leven.
Uitgebreide informatie over de plaats waar je woont.
Een oplossing voor een probleem.
Het onverachte verhaal van een ander.
(Op marktplaats ontdek je het weblog van je buurman.)
De naam van een plant.
Je toekomstige partner.
Je weet het niet.
Dat toeval, die niet maakbare, nauwelijks te organiseren treffers, dat is internet optima forma.
Met dat soort voordelen en nieuwe vormen kan de traditionele massa-media moeilijk uit de voeten.
Dat persoonlijke.
Omdat massa media anders werkt.
Die gaan - zie naam - over massa's.
Internet gaat ook over massa's, maar altijd eerst over het individu.
Ik heb een computer en jij ook.
Ja, het individu heeft een stem gekregen en doet waar ie zin in heeft of wat ie nodig vindt.
Kunt u nu gaan luisteren naar :De nieuwste buzz: een zoektocht naar échte media.
Duurt ongeveer een half uur.
Voor de liefhebbers.
(Met dank aan Rozwithart voor het doorsturen van het radioprogramma.)
2 opmerkingen:
Een vreemde benadering. Angst en verwarring. Over dit onderwerp kun je zoveel vertellen. Maar ik ga voor uitdagingen, een gezonde positieve houding. Wel kritisch, maar geen angst.
Ik zat ook met open mond naar het programma te luisteren.
En zo nu en dan schoot ik in de lach, omdat ik dacht naar een parodie te luisteren.
Maar het was allemaal ernst dat de klok sloeg.
Kritisch zijn is goed, maar je moet de context niet uit het oog verliezen, en die is positief, stimulerend en inspirerend.
Dan moet je niet gaan zitten zeiken.
De stem van de presentatrice (weet niet wie het is) hielp ook niet echt.... :)
Een reactie posten