Things to do

Foto: Hinke. Kunstenaar: Christopher Wool.

Things to do on thursday:

- Jon Rosenfeld van Boom Chicago bellen ivm rol Kendra.
(Tot volgende week op vakantie.)

- Rikkert W van de produktie inlichten en bijpraten over budgetten en honoraria medewerkers.
(Maaike S tot 8 augustus op vakantie.)

- Woensdag en donderdag aanstaande eerste opnames in Hilversum.
Aanwezig: Jaap Vermeer (opnametechniek), Marco Raaphorst en Lobke van Beuzekom. (Kan donderdag tot 17.00)

- Nog enkele dialogen uitwerken plus extra teksten verzamelen.

- De inleiding van het Flick Radio artikel voor het tijdschrift Open is af.
Met Geert van de Wetering over en weer gemaild, net zo lang tot het goed was.
Met dank aan Rozwithart.
Nu staat er het volgende. Ook een stukje ervoor meegenomen. Interessant.

(...)
Het begint bij de maker. Juist hij/zij dient een mentaliteitsverandering te ondergaan. Waar traditionele programmamakers hun publiek vooral willen informeren, daar willen 'nieuwe' makers vooral communiceren met hun publiek. Mediafilosoof Bas Könning kan deze nieuwe rol niet vaak genoeg benadrukken. In het interview in dit nummer zegt hij: "Men is tegenwoordig veel minder gevoelig voor de status-quo. En dat is het gevolg van de enorme groei van het aanbod en de informatiestromen. De gebruiker/kijker/luisteraar is niet meer afhankelijk van jou, maar andersom. Sterker nog: de wereld kan over jou discussiëren zonder jou. Dat is voor veel programmamakers even wennen."

De technologische veranderingen maken de dialoog tussen zender en ontvanger niet alleen steeds makkelijker, de hokjes waarbinnen iemand opereert worden steeds diffuser. Een ontvanger kan het materiaal van de maker immers opnieuw gebruiken en vervolgens distribueren. Daarmee wordt hij zelf zender. Dit hergebruik is deel van drie belangrijke ontwikkelingen die de essentie van het nieuwe webgebruik omvatten. Könning: "De huidige hiërarchie is user driven, dat wil zeggen: de zender heeft het de ontvangers mogelijk gemaakt om onderling een hiërarchie aan te brengen in de aangeboden content door applicaties als 'tagging' (beschrijven en benoemen), 'rating'(valideren) en 'sharing' (delen)."

Heb je een nieuw idee voor een programma, begin direct een eigen blog. Dat is het dwingende advies van Könning. Geef inzage in het wordingproces en je creëert niet alleen je toekomstige publiek, maar de kans dat je nieuwe wegen bewandelt als gevolg van suggesties van lezers van je blog is groot. Het mes snijdt dus aan twee kanten. Zo was ook de ervaring van Bert Kommerij, van wie de beeldbijdrage Flick Radio - Makes my world feel real is opgenomen in dit supplement. De Nederlandse hoorspelschrijver Bert Kommerij (Ameland, 1964), wordt, zoals hij het zelf verwoordt 'het internet opgeschopt door de omroep waar hij werkt. Hij krijgt van de RVU de opdracht onderzoek te doen naar de vraag hoe mensen grip op hun leven krijgen. En hoe ze dat houden. En welke rol internet daarbij speelt.'

Kommerij besluit lid te worden van de grootste foto-communitiy op het internet: Flickr.com. Hij begint zijn leven te documenteren met een Kodak Easyshare-toestel. Daarnaast doet hij verslag van zijn foto-avonturen op een werklog. Alles is openbaar. Iedereen kan meekijken. De zin en onzin van internetcommunicatie staat centraal. Hij onderzoekt de grens tussen fictie en werkelijkheid; communiceert met een Portugees die alleen maar cactussen fotografeert. Hij beschouwt het internet meer en meer als een verlengstuk van zichzelf. Dan leert hij een Amerikaanse teenager kennen: Kendra.
Zij is verslaafd aan Flickr. Haar foto's zijn altijd emotioneel. Zij heeft constant een camera bij zich. Zij maakt een real life soap van haar leven. Zij is media en creëert een eigen publiek door op een podium te gaan staan.

De hoorspelschrijver nodigt haar uit hoofdpersoon te worden in een verhaal dat hij wil gaan schrijven.
Kendra zegt ja. Dialogen volgen. Het script wordt geschreven. Dat trekt zij zich terug. De schrijver blijft achter met de foto's.

Kommerij: "Zodra je het internet op gaat, heb je publiek. En ben je publiek. Op internet ben je nooit één persoon tegelijk. Praat je met het publiek, dan praat het publiek terug. De monoloog van de massamedia verandert in de dialoog van het internet. Waar echtheid heerst, tegelijkertijd kunstmatig en fictief."

Het werklog van Kommerij maakt deel uit van een project dat resulteert in een hoorspel. Het verschil tussen script en blog wordt steeds kleiner. Samen met Marco Raaphorst (muziek en sounddesign) en Pepijn Kortbeek (montage) maakt hij in Flick Radio een personage van zichzelf en geeft hij zijn nieuwe, digitale vrienden een stem. Acteurs vertellen een waargebeurd verhaal waarin fotografie de hoofdrol speelt.

"Zodra je het internet op gaat kijk je in de spiegel. Het toont direct waar je mee bezig bent. Iedere muisklik definieert jou, en dat wat je doet, raakt, stimuleert of dwingt", aldus Kommerij. "Je favorieten vormen een vingerafdruk van je liefhebberijen, je interesses. Laat me je favorieten zien, en ik zeg wie je bent, of zou willen zijn. Je identiteit groeit, is maakbaar, breidt zich iedere dag uit. Je wordt een archief, je stapelt op. Werk en privé vloeien moeiteloos in elkaar over. De snelheid geeft je een gevoel van controle, van macht."